Skriveni uzrok bračne neplodnosti

... koja uzrokuje određene genitalne infekcije kao i neplodnost, kod muškaraca i kod žena, piše zdravlje.avaz.ba.

Što su ove infekcije

Mikoplazme spadaju u najmanje bakterije koje mogu opstati bez domaćina i koje, za razliku od ostalih bakterija, nemaju ćelijski zid; umjesto toga, one žive u drugim živim ćelijama.

Ureaplazma također pripada porodici mikoplazmi. Oko 70 posto seksualno aktivnih odraslih je domaćin neke od ovih bakterija. Međutim, kada dođe do značajnijeg razmnožavanja, mogu nastati problemi kao što su upala male karlice, uretritis i gubitak trudnoće.

S obzirom na to da se mikoplazme i ureaplazme prirodno nalaze u organizmu ljudi, pacijenti se ne testiraju rutinski na ove bakterije. Žene koje iskuse neplodnost, ponavljanje gubitka trudnoće, bol u maloj karlici, premenstrualne simptome ili simptome vaginalnih infekcija, trebaju se testirati. Često se radi test kulture, sličan papa testu, uzimanjem brisa iz vagine.

Kako se prenosi ureaplazma

Ureaplazma se prije svega prenosi spolnim odnosom. Seksualni partneri mogu ne znajući uvijek iznova prenositi infekciju jedno drugom. Infekcija se obično dešava kod mlađih žena, onih koje imaju višestruke seksualne partnere i koje koriste oralnu kontracepciju umjesto kondoma.

Ureaplazma simptomi

Uglavnom nema simptoma prisutnosti ureaplazme, ali ove bakterije mogu postati uzročnici infekcije u slučaju oslabljenja imunosistema (dok u slučaju zdravog imunog sistema često ne uzrokuju bolesti).

S obzirom na to da infekcije ureaplazmom obično prolaze bez simptoma, vremenom mogu dovesti do problema sa sterilitetom, uključujući bolest kanalića materice (tube uterine) i ponavljanje spontanih pobačaja kod žena, kao i smanjenu pokretljivost i brojnost sperme kod muškaraca.

Kod sterilnih muškaraca utvrđeno je da se bakterija prilepljuje uz spermu i blokira oplođenje.

Koje bolesti uzrokuje?

Ureaplazma se može pronaći u u organima za disanje i u genitalnom traktu zdravih i seksualno neaktivnih osoba što komplicira interpretaciju njihovog značaja.

Najčešći su uzročnik negonokoknog i nehlamidijalnog uretritisa.

Karakterizira ih sluz iz uretre (penisa kod muškaraca, vagine kod žena), bol tijekom mokrenja (peckanje i probadanje pri mokrenju) i otoci na otvoru uretre (vrh penisa kod muškaraca i iznad vagine kod žena).

Postoje mišljenja da je povezana sa upalom bubrega (pijelonefritisom) i Reiterovom bolesti. Može se povezati sa upalom pluća kod pacijenata sa oslabljenim imuno sistemom.

Test na ureaplazmu

Može se raditi kultura ureaplazme ili PCR test na ureaplazmu. EIA testiranje stoji na raspolaganju za detekciju antitijela specifičnih za ureaplazmu, (ne reagira na druga antitijela - koja ne potiču od ureaplazme), međutim, ova metoda ne može biti primijenjena na sve vrste uzetih uzoraka.

Uzorci su mogu uzeti vaginalnim brisom (bris iz cerviksa tj. grlića materice ili bris iz uretre), uzorak sperme, tjelesne tečnosti ili tkiva sa biopsije. Kod djece se uzorak uzima drugačije.

Obje metode su prilično precizne, ali PCR metoda je nešto preciznija u odnosu na kulturu i prilično je brža. Kod pacijenata koji imaju artritis koji uzrokuje ureaplazma, ovaj test omogućava brzu i preciznu dijagnozu.

Ureaplazma u trudnoći

Ureaplazma (i mikoplazma hominis) pronađena u placenti i/ili endometriju (sluzokoži koja sa unutarnje strane oblaže matericu) povezuje se sa infekcijom, rađanjem mrtvog fetusa, spontanim pobačajem, preranim porođajem i manjom nego što je normalno masom novorođenčeta.

Oba organizma prodiru u vodenjak u drugom trimestru. Može uzrokovati horioamnionitis (upalu membrana oko fetusa: horiona i amniona). Pronađena je u krvi majki koje su imale probleme sa visokom temperaturom poslije porođaja.

Ova infekcija se može prenijeti na otprilike 40 posto beba koje je rodila majka sa ovakvom infekcijom. Ukoliko je majka ima, ureaplazma može inficirati pluća novorođenčeta za vrijeme porođaja. Uzročnik je (kao i mikoplazma hominis) respiratornih problema kod beba sa manjom tjelesnom težinom i meningitisa.

Kako se liječi

Pošto ove bakterije nemaju ćelijski zid - a većina antibiotika (npr. penicilini i cefalosporini) djeluje na bakterije uništavajući njihov ćelijski zid - liječenje infekcije može biti teže.

Samo posebni antibiotici, kao što su eritromicin, flourokinolon ili tetraciklin, mogu biti prepisani. Zato se i trudnicama također propisuje odgovarajući antibiotik.

Žene koje imaju problema sa neplodnošću ili višestrukim spontanim pobačajima trebaju zahtijevati da im se uradi kultura. Treba se testirati i liječiti da bi se spriječilo ponavljanje infekcije.

Dijagnoza i prevencija

Laboratorijska dijagnoza se radi uzimanjem kulture. Ureaplazme proizvode ureazu, uz pomoć koje razlažu tj. metaboliziraju ureu (sastojak mokraće kod svih sisara). Na ovaj način se može izdvojiti ureaplazma.

Što se prevencije tiče postoje dvije mogućnosti - ili apstinencija (uzdržavanje od seksualnog odnosa), ili odgovarajuća barijera (npr. Kondom).