Origano kao prirodni lijek
U početku se ulje origana koristilo u aromaterapiji, no danas je sve popularnije origano koristiti kao suh i mljeven, u kapsulama, te u obliku ulja koje se aplicira na kožu ili se unosi oralno. U narodnoj medicini koristi se osim kao prirodni antibiotik i kao sredstvo za iskašljavanje, zatim za širenje bronhija i protiv grčeva, za upale sinusa i posebno kronične grlobolje, nespecifične upale uha, bešike, prehlade, viroze, gripe i dugotrajnih tegoba sa nosom.
Postoje mnoge studije koje proučavaju djelovanja origana na bakterije i druge mikroorganizme. Dokazano je na laboratorijskim miševima da origano pokazuje inhibitorno djelovanje na rast bakterija vrste stafilokokus podjednako kao i standardni antibiotici. U skladu sa podacima Fondacije za produženje života dokazano je da ulje origana zaustavlja rast stafilokoka "in vitro" podjednako kao streptomicin, vankomicin i penicilin. Slična istraživanja sa origanom koja se provode nad gljivicom Candida albicans pokazuju da origano pozitivno djeluje na zaustavljanje njihovog rasta, kako lokalno na koži tako i u sistemskim infekcijama.
Prednost esencijalnih biljnih ulja u suzbijanju mikroorganizama je u tome što bakterije ne razvijaju otpornost prema njima za razliku od klasičnih antibiotika. Mnoga esencijalna biljna ulja iz biljaka pa tako i iz origana suzbijaju bakteriju na razini njenog disanja, dok klasični antibiotici blokiraju njen metabolizam, što s vremenom bakterije mogu izbjeći procesom mutacija.
Aktivne supstance u origanu koje imaju ove efekte zovu se karvakrol i timol, a spadaju u grupu fenola. Esencijalno ulje origana je najjači poznati biljni antiseptik, a čak je 21 puta jači u antiseptičkom djelovanju od fenola koji je korišten za sterilizaciju bolničke opreme. Grčka istraživanja pokazuju da origano ubija bakterije u septičnoj vodi i na taj način je steriliziraju.