Karanfilić ili klinčić
Berba počinje čim se pupoljci potpuno razviju i dobiju svijetlocrvenu boju. Ubiru se rukom ili tresu bambusovim štapovima te suše na asurama na suncu. Pri tome se moraju odvajati plodne peteljke iz kojih se može destilirati ulje. Proces sušenja je završen kad se pupoljci oboje tamnosmeđe i kad se sadržaj vode u pupoljcima smanji na 12 do 16 posto. Tona svježih pupoljaka daje 240 kilograma sušenih klinčića i 75 kilograma sušenih peteljki.
U kuhinji se karanfilić upotrebljava za dodavanje arome medenjacima, voćnim jelima, pićima i konzerviranom voću (kompota od kajsije, na primjer), ali isto tako i kao dodatak svinjskom pečenju i divljači, tamnim juhama i nekim vrstama kobasica. Klinčiće sadrže i mnoge vrste kari-sosa, začinskih mješavina i sosova.
Ulje klinčića upotrebljava se u medicini kao sredstvo za želudac, antiseptik i stimulans, a neophodno je u zubarstvu te u industriji parfema i kozmetike. U proizvodnji likera klinčić je jedna od najčešće upotrebljavanih droga. Ulje se upotrebljava u industriji sapuna, za oslikavanje porculana, za proizvodnju eugenola, izoeugenola i vanilina.